(ಮುಖಾರಿ ರಾಗ , ಝಂಪೆ ತಾಳ ) ಏನು ಮಾಡಲಯ್ಯ ಬಯಲಾಸೆ ಬಿಡದು ಮಾನವ ಮೃಗೇಂದ್ರ ರಾಮಚಂದ್ರ ರಕ್ಷಿಸಯ್ಯ ||ಪ|| ಜ್ಯೋತಿಮಯವಾದ ದೀಪದ ಬೆಳಕಿಗೆ ತಾನು ಕಾತುರದಿ ಬೀಳುವಾ ಪತಂಗದಂದದಲಿ ಧಾತುಗೆಟ್ಟು ಬೆಳ್ಳಿ ಬಂಗಾರದಲಿ ಮೆರೆವ ಧೂರ್ತೆಯರ ನೋಡುವೀ ಚಕ್ಷುವಿಂದ್ರಿಯಕೆ ||೧|| ಅಂದವಹ ಸಂಪಿಗೆಯ ಅರಳ ಪರಿಮಳ ಉಂಡು ಮುಂದುವರಿಯದೆ ಬೀಳ್ಪ ಮಧುಪನಂದದಲಿ ಸಿಂಧುರದ ಗಮನೆಯರ ಸಿರಿಮುಡಿಯೊಳಿಪ್ಪ ಹೂ- ಗಂಧ ವಾಸಿಸುವ ನಾಸಿಕದ ಇಂದ್ರಿಯಕೆ ||೨|| ಗಾಣದ ತುದಿಯೊಳಿರ್ಪ ಭೂನಾಗನಂ ಕಂಡು ಪ್ರಾಣಾಹುತಿ ಎಂದು ಸವಿವ ಮೀನಂತೆ ಏಣಾಕ್ಷಿಯರ ಚಂದುಟಿಯ ಸುಧೆಯ ಸವಿದು ತಾ ಜಾಣತನದಲಿ ನಲಿವ ಜಿಹ್ವೇಂದ್ರಿಯಕೆ ||೩|| ದಿಮ್ಮಿಡುವ ಗಣಗಣಾ ಎಂಬ ಘಂಟೆಯ ರವಕೆ ಬೆಮೆಗೊಳುತ್ತಿರುವ ಆ ಹರಿಣನಂದದಲಿ

(ರಾಗ ಶಂಕರಾಭರಣ ಝಂಪೆತಾಳ) ಯಾತಕೆ ಮರುಳಾದೆಯೋ ಮನವೆ ಏತಕೆ ಮರುಳಾದೆಯೋ ಯಾತಕೆ ಮರುಳಾದೆ ಕಾಕುದೈವವ ನಂಬಿ ಕಾತರಪಟ್ಟು ನೀ ನೀತಿಮಾರ್ಗವ ಬಿಟ್ಟು ||ಪ|| ಮಾರಿಯು ಮಸಣಿಯು ಕಾಯ್ವುದೆ ನಿನ್ನ ಕೋರಿಕೆಯನು ಕೊಡಬಲ್ಲುದೆ ಧೀರನು ನೀನಾಗಿ ಹರಿಪಾದವ ನಂಬಲು ಆರಿಗು ತೀರದ ಮುಕುತಿಯ ಕೊಡುವನು ||೧|| ಆ ಜಾತಿ ಈ ಜಾತಿ ಎನ್ನದೆ ನೀನು ಸೋಜಿಗವ ಪಟ್ಟು ಸಾಯದೆ ಮೂಜಗದೀಶನ್ನ ದಾಸರ ನಂಬಲು ಮಾಜದೆ ಜಾನದ ದಾರಿಯ ತೋರ್ಪರು ||೨|| ಏನಾಯ್ತು ಈ ಕರ್ಮಮಾರ್ಗದಿ ನೀನು ನಾನಾ ದುಃಖವ ಪೊಂದಿದೆ ಇನ್ನಾದರು ಶ್ರೀ ಅಚ್ಯುತನ ನೆನೆದರೆ ಜಾನದ ತತ್ವವು ತಾನೆ ತಿಳಿವುದಲ ||

(ರಾಗ ಮುಖಾರಿ ಝಂಪೆತಾಳ) ಸರಿಯು ಮಿಗಿಲುಂಟೆ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಹರಿಭಕ್ತಿಯೆಂಬ ಮಾತೆಯ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲರ್ಗೆ ||ಪ|| ಒಂದು ದೇಹವು ಎಂಬ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಸರ್ವರೂ ಬಂದು ಸಾಲಾಗಿ ಕುಳಿತಿರ್ದ ಬಳಿಕ ಚಂದವಾದೈದಿಂದ್ರಿಯಂಗಳೆಂಬಂಗುಲಿಗ- ಳಿಂದ ವಿಷಯಂಗಳನು ಉಂಡು ತೊಳೆದರ್ಗೆ ||೧|| ಮಡದಿ ಮಕ್ಕಳು ಎಂಬ ಹಾಳು ಗುಡಿಯನು ಸೇರಿ ತಡೆಯದೇ ಚೆಂಡು ಬುಗುರಿಯನು ಆಡಿ ಓಡಿ ಆಡುತ ಚಿಣ್ಣ ಕೋಲುಗಳನಾಡುತ್ತ ದೂಡಿ ಸರ್ವಾಟದಿಂ ತೊಲಗಿದವರಿಂಗೆ ||೨|| ಆರುವೈರಿಗಳನ್ನು ಅರ್ತಿಯಿಂದಲಿ ಗೆದ್ದು ಒರ್ವರೊರ್ವರು ಕೂಡಿ ಕುಣಿದಾಡುತ ಸೇರಿ ಒಂದೇ ಮಾರ್ಗವನು ಬಿಡದೈತಪ್ಪ ಧೀರ ವೈಕುಂಠಪತಿ ದಾಸರೆಲ್ಲರ್ಗೆ ||೩||

(ರಾಗ ಮುಖಾರಿ ಝಂಪೆತಾಳ) ಭಂಡನಾದೆನು ನಾನು ಸಂಸಾರದಿ ಕಂಡು ಕಾಣದ ಹಾಗೆ ಇರಬಹುದೆ ನರಹರಿಯೆ ||ಪ|| ಕಂಡಕಲ್ಲುಗಳಿಗೆ ಕೈಮುಗಿದು ಸಾಕಾದೆ ದಿಂಡೆಕಾರರ ಮನೆಗೆ ಬಲು ತಿರುಗಿದೆ ಶುಂಡಾಲನಂತೆನ್ನ ಮತಿ ಮಂದವಾಯಿತೈ ಪುಂಡರೀಕಾಕ್ಷ ನೀ ಕರುಣಿಸೈ ಬೇಗ ||೧|| ನಾನಾ ವ್ರತಂಗಳನು ನಾ ಮಾಡಿ ಬಳಲಿದೆನು ಏನಾದರೂ ಎನಗೆ ಫಲವಿಲ್ಲವು ಆ ನಾಡು ಈ ನಾಡು ಸುತ್ತಿ ನಾ ಮರುಳಾದೆ ನೀನಾದರೂ ಕೃಪೆಯ ಇಡು ಬೇಗ ಹರಿಯೆ ||೨|| ಬುದ್ಧಿಹೀನರ ಮಾತು ಕೇಳಿ ನಾ ಮರುಳಾದೆ ಶುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲದೆ ಮನವು ಕೆಟ್ಟು ಹೋಯ್ತು ಸಿದ್ಧನುತ ಸಿರಿಪುರಂದರವಿಠ್ಠಲ ತತ್ಪದ- ಸಿದ್ಧಿಯನು ದಯಗೈದು ಉಳುಹು ನೀ ಎನ್ನ ||೩||

( ರಾಗ ಮುಖಾರಿ ಝಂಪೆ ತಾಳ) ಯಾಕೆ ಈ ದೇಹವನು ದಂಡಿಸುವೆ ವ್ಯರ್ಥ, ಬಿಡ- ದೇಕಚಿತ್ತದಲಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀಪತಿ ಎನ್ನದೆ ||ಪ|| ಸ್ನಾನವನು ಮಾಡಿ ನೀ ಧ್ಯಾನಿಸುವೆನೆಂದೆನುತ ಮೌನದಲಿ ಕುಳಿತು ಬಕಪಕ್ಷಿಯಂತೆ ಹೀನ ಬುದ್ಧಿಗಳ ಯೋಚಿಸಿ ಕುಳಿತು ಫಲವೇನು ದಾನವಾಂತಕನ ಧ್ಯಾನಕೆ ಮೌನವುಂಟೆ ||೧|| ಜಪವ ಮಾಡುವೆನೆನುತ ಕಪಟ ಬುದ್ಧಿಯ ಗುಣಿಸಿ ಗುಪಿತದಿಂದಲಿ ಕುಳಿತು ಫಲವು ಏನೊ ಅಪರಿಮಿತ ಮಹಿಮ ನಾರಾಯಣಾ ಎಂದೆನಲು ಸಫಲವಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ಜಪವು ತಾನುಂಟೆ ||೨|| ಹಿಂದಜಾಮಿಳಗೆ ನಾಮಮಾತ್ರದಿ ಮುಕುತಿಯನು ಚಂದದಿಂ ಕರುಣಿಸಿದುದಿಲ್ಲವೇನೊ ಸಂದೇಹವನು ಬಿಟ್ಟು ನೀನೊಂದು ಕ್ಷಣ ಬಿಡದೆ ತಂದೆ ಪುರಂದರ ವಿಠ್ಠಲ ಎನು ಕಂಡ್ಯ ಮನವೆ ||೩||

(ರಾಗ ನೀಲಾಂಬರಿ ಅಷ್ಟ ತಾಳ) ರಕ್ಷಿಸು ಲೋಕನಾಯಕನೇ ಎನ್ನನು ರಕ್ಷಿಸು ಲೋಕನಾಯಕನೇ ||ಪ|| ಎಷ್ಟೆಷ್ಟು ಜನ್ಮವ ಕಳೆದೆನೊ, ಇ- ನ್ನೆಷ್ಟೆಷ್ಟು ಜನ್ಮವ ಪಡೆವೆನೊ ಕಷ್ಟಪಡಲಾರೆ ಕೃಷ್ಣ ಕೃಪೆಯಿಟ್ಟು ಇಷ್ಟವ ಪಾಲಿಸೊ ಇಭರಾಜವರದನೆ ||೧|| ಬಾಲತನದಲಿ ಬಹು ಬೆಂದೆನೈ, ನಾ ಲೀಲೆಯಿಂದಲಿ ಕಾಲ ಕಳೆದೆನು ಲೋಲಲೋಚನ ಎನ್ನ್ ಮೊರೆ ಕೇಳುತಾ ಬೇಗ ಜಾಲವ ಮಾಡದೆ ಪಾಲಿಸೈ ನರಹರಿ ||೨|| ಮುದುಕನಾಗಿ ಚಿಂತೆ ಪಡುವೆನು, ನಾ ಕದಡು ದುಃಖವ ಪಡಲಾರೆನು ಸದರವಲ್ಲವು ಶ್ರೀ ಪುರಂದರವಿಠ್ಠಲ ಮುದದಿಂದ ರಕ್ಷಿಸು ಖಗರಾಜಗಮನ||೩||

( ರಾಗ ಮುಖಾರಿ ಝಂಪೆ ತಾಳ) ಮಾತಿಗೆ (/ ತನಗೆ) ಬಾರದ ವಸ್ತು ಎಷ್ಟಿದ್ದರೇನು, ಹೋ- ತಿನ ಕೊರಳಲ್ಲಿ ಮೊಲೆಯಿದ್ದರೇನು ||ಪ|| ತಾನು ಉಣ್ಣದ ವಸ್ತು ತಾಳದುದ್ದ ಇದ್ದರೇನು ದಾನವಿಲ್ಲದ ಮನೆಯು ಹಿರಿದಾದರೇನು ಹೀನ ಗುಣದವನಿಗೆ ಹಿರಿಯತನ ಬಂದರೇನು ಶ್ವಾನನಾ ಮೊಲೆಯೊಳಗೆ ಹಾಲಿದ್ದರೇನು ||೧|| ವಾದಿಸುವ ಮಗನು ತಾ ವಯ್ಯಾರದಲಿದ್ದರೇನು ಕಾಡುವ ಸ್ತ್ರೀಯು ಸುಂದರಿಯಾದರೇನು ? ಕ್ರೋಧವನು ಮಾಡುವವ ಸಹೋದರನಾದರೇನು ಮಾದಿಗನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮದುವ್ಯಾದರೇನು ||೨|| ಹೋಗದೂರಿಗೆ ಹಾದಿಯನು ಕೇಳಿ ಮಾಡುವುದೇನು ಯೋಗಿಯಾದವನೊಡನೆ ಪರಿಹಾಸ್ಯವೇನು ಭೋಗಿ ಶ್ರೀ ಪುರಂದರವಿಠ್ಠಲನ್ನ ನೆನೆಯದವ ಯೋಗಿಯಾದರೂ ಭೋಗಿಯಾದರೂ ಏನಯ್ಯಾ ||೩||

( ರಾಗ ಮುಖಾರಿ ಝಂಪೆತಾಳ) ಆರಿಗಾದರೂ ಪೂರ್ವ ಕರ್ಮ ಬಿಡದು, ಅಜ ಹರ ಸುರ ಮುನಿಗಳ ಕಾಡುತಿಹುದು ||ಪ|| ವೀರ ಭೈರವನಂತೆ ತಾನು ಬತ್ತಲೆಯಂತೆ ಮಾರಿ ಮಸಣಿಗಳಂತೆ ಕೂಳನ್ನು ತಿಂಬರಂತೆ ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರಮರಂತೆ ರಾಹುವಟ್ಟುಳಿಯಂತೆ ಮೂರೆರಡು ತಲೆ ಹರಗೆ ಕೈಯೊಳು ಕರ್ಪರವಂತೆ ||೧|| ಶಿಷ್ಟ ಹರಿಶ್ಚಂದ್ರಗೆ ಮಸಣದಡಿಗೆಯು ಅಂತೆ ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಬೊಮ್ಮನಿಗೆ ಶಿರವು ತಾ ಹೋಯಿತಂತೆ ಅಷ್ಟ ದಿಕ್ಪಾಲಕರು ಸೆರೆಯಾಗಿರುವರಂತೆ ಕಟ್ಟುಗ್ರದಿಂದ ಇಂದ್ರನಿಗೆ ಮೈಯೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣಂತೆ ||೨|| ಹನ್ನೊಂದಕ್ಷೋಹಿಣಿ ಬಲವುಳ್ಳ ಕೌರವನು ರಣದೊಳಗೆ ತೊಡೆ ಮುರಿದು ಬಿದ್ದು ತಾನಿಹನಂತೆ ವನಜಾಕ್ಷ ಸಿರಿಯರಸ ಬಲಿಯ ಬೇಡಿದನಂತೆ ವನಿತೆ ಆ ಧರ್ಮಜನ ತಾಯಿ ತಿರಿದುಂಬಳಂತೆ ||೩|| ಧರೆಗೆ ಧರ್ಮಜನಂತೆ ಕಂಕ ಭಟ್ಟನು ಅಂತೆ

(ರಾಗ ರೇಗುಪ್ತಿ ಆದಿತಾಳ) ಸಾರಿ ದೂರಿ ಹೇಳುತೇನೆ ಕೆಟ್ಟಿ ಕಂಡ್ಯ ಬುದ್ಧಿ ಮನವೆ ದೂರೋ ಬುದ್ಧಿ ಮಾಡಬೇಡ ಕೈಯಲಿ ಕೋ ಕಡ್ಡಿ , ನಿನ್ನ ಕೈಯಲಿ ||ಪ|| ಕೋಪವನ್ನೆ ಮಾಡದಿರು , ಪಾಪಕೆ ಗುರಿಯಾಗದಿರು ಶ್ರೀಪತಿಯ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ನೀ ಪಠಿಸುತಿರು ಮನವೆ ||೧|| ಅಷ್ಟಮದದಿ ಬೆರೆಯದಿರು , ನಷ್ಟಕೆ ಗುರಿಯಾಗದಿರು ದುಷ್ಟಸಂಗವನ್ನು ಮಾಡಿ ಭ್ರಷ್ಟನಾಗಬೇಡ ಮನವೆ ||೨|| ಸಿರಿಯ ಮೆಚ್ಚಿ ಮೆರೆಯದಿರು , ಬರಿದೆ ಹೊತ್ತು ಕಳೆಯದಿರು ಪರರ ನಿಂದೆಯನ್ನು ಮಾಡಿ ನರಕಿಯಾಗಬೇಡ ಮನವೆ ||೩|| ಕಾಯವನ್ನು ನಂಬದಿರು , ಮಾಯಕೆ ಮರುಳಾಗದಿರು ಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು ಕಂಡು ನೀನು ಬಯಸದಿರು ಮರುಳು ಮನವೆ ||೪|| ನಿನ್ನ ನಿಜವ ನಂಬದಿರು , ಉನ್ನತಾಸೆ ಮಾಡದಿರು ಚನ್ನಕೇಶವನ್ನ ಪಾದವನ್ನು ನೀನು ನಂಬು ಮನವೆ ||೫||

(ರಾಗ - ಕಲ್ಯಾಣಿ ಝಂಪೆತಾಳ) ನೀನುಪೇಕ್ಷೆಯ ಮಾಡೆ ಬೇರೆ ಗತಿ ಯಾರೆನಗೆ ನಿಗಮಗೋಚರ ಮುಕುಂದ ಗಾನರಸಲೋಲ ಆಗಮಶೀಲ ಭಕ್ತಪರಿಪಾಲ ಗೋಪಾಲ ಬಾಲಲೀಲ ||ಪ|| ಜಪತಪಾನುಷ್ಠಾನ ಜಪಿತನೆಂದೆನಿಸುವರೆ ಜಾಣತನವದರೊಳಗಿಲ್ಲ ಅಪರಿಮಿತಕರ್ಮವನು ಅನುಸರಿಸಿ ನಡೆವುದಕೆ ನಿಪುಣತ್ವ ಮೊದಲೇ ಇಲ್ಲ ಗುಪಿತದಲಿ ದಾನಧರ್ಮವ ಮಾಳ್ಪೆನೆಂದರೆ ಘನವಾದ ಧನವು ಇಲ್ಲ ಚಪಲ ನಿಪುಣತ್ವ ಜಾಣತ್ವವಿಲ್ಲದಿಹ ಸುಪವಿತ್ರ ನೀನೆ ಅಲ್ಲದಿಲ್ಲ ||೧|| ಆನೆ ಮೊಸಳೆಗೆ ಸಿಲ್ಕಿ ಅರೆಬಾಯಿ ಬಿಡುತಿರಲು ಮೌನದಲಿ ಬಂದು ಕಾಯ್ದೆ ಏ ನಾರಣ ಎಂದಡೆ ಅಜಮಿಳಗೆ ಮುಕ್ತಿಯನು ನೀನೊಲಿದು ಕರುಣಿಸಿತ್ತೆ ದಾನವೇಂದ್ರನ ಕೈಯ ಕಡುನೊಂದ ಪ್ರಹ್ಲಾದಗೆ ನೀನೊಲಿದು ಪದವನಿತ್ತೆ ದಾನವಾಂತಕ ದಿವಿಜಮುನಿವಂದಿತನೆ ನೀನು ಎನ್ನನು ಸಲಹದೇ ಬರಿದೆ ||೨||