ಆರ ಮಗನೆಂದರಿಯೆವೆ ಇವ

( ರಾಗ ಭೈರವಿ. ಝಂಪೆ ತಾಳ) ಆರ ಮಗನೆಂದರಿಯೆವೆ ಇವ, ನಮ್ಮ ಕೇರಿಯೊಳು ಸುಳಿದು ಪೋದನಮ್ಮ ||ಪ|| ಪಾರಿಜಾತವ ತುರುಬಿದ, ಕಸ್ತೂರಿ ಗೀರು ಗಂಧವ ತಿದ್ದಿಹನಮ್ಮ ದೂರದಲಿ ನಿಂತುಕೊಂಡು, ಸೋಗೆಕಣ್ಣು ಓರೆನೋಟದಿ ನೋಡುವನಮ್ಮ || ಶಂಖ ಚಕ್ರವ ಪಿಡಿದಿಹ ತಾನು, ಬಲು ಬಿಂಕದಲಿ ಕೊಳಲೂದುವನಮ್ಮ ಶಂಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ಬದಿಯಲಿ ಬಂದುನಿಂತು ಪೊಂಕದಲಿ ನಲಿದಾಡುವನಮ್ಮ || ನೀಲಮೇಘದ ಮೈಯವ, ತುಲಸೀವನ- ಮಾಲೆ ಕೊರಳಲಿ ಧರಿಸಿಹನಮ್ಮ ಬಾಲ ಪ್ರಾಯದ ಚೆನ್ನಿಗ, ಬಂದು ಎಮ್ಮ ಓಲೈಸಿ ಅಪ್ಪಿ ಪೋದನಮ್ಮ || ಸೀತೆಯನು ತರಲು ಪೋಗಿ, ಸಾಗರಕೆ ಸೇತುವೆಯ ಕಟ್ಟಿಸಿದನೇ ಅಮ್ಮ ದೈತ್ಯ ರಾವಣನ ಕೊಂದು, ಲಂಕೆಯನು ಇತ್ತನೆ ವಿಭೀಷಣನಿಗೆ ಅಮ್ಮ || ಗೋಕುಲದೊಳಗೆ ಪುಟ್ಟಿ , ಕೃಷ್ಣ ತ ಗೋಪಿಗೆ ಶಿಶುವಾದನೇ ಅಮ್ಮ ಆಕಳ್ಹಿಂಡುಗಳ ಕಾಯ್ದು , ರಂಗ ತಾ ಏಕ ಮಧುರೆಗೆ ಪೋದನೇ ಅಮ್ಮ || ಪೀತಾಂಬರನುಟ್ಟಿಹ, ಪೊಳೆವ ಕಟಿ- ಸೂತ್ರವನು ಧರಿಸಿದವನೆ ಅಮ್ಮ ಮಾತುಳನ ಕೊಂದು ಪಟ್ಟ- ಗಟ್ಟಿದನೆ ತಾತ ಉಗ್ರಸೇನಗೆ ಅಮ್ಮ || ಮುತ್ತಿನ ಮೂಗುತಿಟ್ಟು, ಉಡುಪಿಯಲಿ ನಿತ್ಯ ಪೂಜೆಯ ಕೊಂಬುವನಮ್ಮ ಸತ್ಯನೆಂದೆನಿಸಿಕೊಂಡು ಸುಳಿದನೆ ಕರ್ತು ಪುರಂದರವಿಠಲನಮ್ಮ ||